แมวกับคนใจคด

      เรื่อง แมวกับคนใจคด 
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…

มีหญิงชราคนหนึ่งไม่มีลูกหลาน
อาศัยอยู่ในบ้านเพียงลำพัง
บ้านของเธอนั้นใหญ่โตกว้างขวางมาก
จนหญิงชราไม่สามารถดูแลได้อย่างทั่วถึง
กระทั่งพวกหนูมากัดทำลายข้าวของ
จนเสียหายทุกวัน

หญิงชราทนความรำคาญไม่ไหว
จึงไปขอร้องแมวตัวหนึ่งให้มาอยู่ด้วย
และสัญญากับแมวว่าถ้าแมวช่วยจับหนู
ให้หมดบ้าน นางจะให้แมวอยู่ด้วยจนชั่วชีวิต
แมวนั้นดีใจมาก มันจึงออกจับหนูทุกวันไม่ได้หยุด
จนกระทั่งหนูออกไปจากบ้านหญิงชราจนหมด

วันหนึ่ง…ขณะที่แมวกำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์อยู่นั้น
มันก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเพราะหญิงชรา
ได้หวดไม้เรียวลงมาบนตัวของมันอย่างแรง
“เจ้าจับหนูหมดแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์กับข้าอีกต่อไป…
ออกไปจากบ้านของข้าได้แล้วเจ้าแมวขี้เกียจ”
หญิงชราตวาดแมว…
แมวจำใจออกจากบ้านของหญิงชรา ด้วยความเจ็บแค้น

เมื่อพวกหนูรู้ข่าวว่าบ้านของหญิงชราไม่มีแมวแล้ว
ก็พากันอพยพกลับมาใหม่
หญิงชราจึงออกไปหาแมวและพูดอ้อนวอนให้แมวกลับมาอยู่อีก
“พอที!!!…นางใจร้าย…
ข้าจะไม่ยอมช่วยเหลือ…คนที่ไม่มีสัจจะอย่างเจ้าอีกแล้ว"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ผู้ที่ไร้สัจจะ…แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ยังไม่อยากเป็นมิตรด้วย