เรื่องเม่นกับงู

นิทานอีสป เรื่องเม่นกับงู

กาลครั้งหนึ่ง มีเม่นอยู่ตัวหนึ่ง กำลังเดินหาที่พักที่อยู่อาศัยมันเดินไปจนพบที่อยู่ของงู จึงของูเข้าไปพักอาศัยอยู่ด้วยฝูงงูก็ยอมให้เม่นเข้าไปอาศัยร่วมอยู่ได้

แต่ไม่นานหลังจากนั้น พวกงูก็พบว่า…

เม่นสร้างความลำบากให้กับมันเป็นอย่างมาก

เพราะขนเม่นอันแหลมคม…

ต้องทำให้มันได้รับความเจ็บปวดยามเลื้อยคลานไปบนพื้นอยู่เนืองๆ

ในที่สุด พวกงูก็เอ่ยกับเม่นว่า

“พอกันที…ข้าทนไม่ไหวแล้ว ขอให้ท่านออกไปจากรังของเรา

ให้พวกเราได้อยู่กันอย่างมีความสุขเสียที”

“เป็นไปไม่ได้หรอก” เม่นกล่าวแย้ง

“ในเมื่อข้าอยู่ที่นี่ก็มีความสุขดีอยู่แล้ว

ถ้าใครในพวกเจ้าไม่พอใจที่จะอยู่กับข้า ก็ให้ออกไปเสียสิ!”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ผู้ใด ควรพิจารณาลักษณะนิสัยของผู้นั้นให้ถ่องแท้เสียก่อน

2. ควรหลีกหนีคนที่มีนิสัยพาลหรือคนเห็นแก่ตัว ที่มักไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนของผู้อื่น